Διαλογισμός - Το Ταξίδι στις Ανώτερες Περιοχές (Μέρος 2ο)

Βήμα 4ο: Κατασίγαση της Σκέψης

Μόλις κλείσουμε τα μάτια μας και εστιάσουμε την προσοχή μπροστά μας, ο νους θα διαταράξει την αυτοσυγκέντρωσή μας με σκέψεις. Ο νους είναι σαν τον υδράργυρο, ανήσυχος και πηγαίνει εδώ και εκεί. Θα αρχίσουμε να σκεπτόμαστε όλα μας τα προβλήματα. Θα σκεφτούμε το παρελθόν, θα σκεφτούμε το παρόν και θα σκεφτούμε για το μέλλον. Θα μας φέρει σκέψεις για τη δουλειά μας, για την οικογένειά μας ή για τους φίλους μας. Ο νους έχει πολλούς τρόπους με τους οποίους θα προσπαθήσει να μας αποσπάσει την προσοχή, να μας αποτρέψει να καθίσουμε για διαλογισμό και να μας εμποδίσει να μάθουμε για την ψυχή μας και τον Θεό. Μέσα στο σώμα μας έχουμε την ψυχή μας και τον νου μας. Ο νους είναι μια δυνατή οντότητα που ο κύριος σκοπός της, είναι να κρατά την ψυχή μέσα στο σώμα, έτσι ώστε να μη φτάσει στα εσωτερικά βασίλεια. Ο νους θα προσπαθήσει να κρατήσει την προσοχή μας απασχολημένη με τα προβλήματα και τις δραστηριότητες μέσα στον φυσικό κόσμο. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να μας εμποδίσει να υψωθούμε πάνω από το φυσικό σώμα και να επιστρέψουμε στον Θεό.

Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε, πως η ψυχή είναι ο πραγματικός εαυτός μας· είναι το μέρος του εαυτού μας που είναι της ίδιας ουσίας με αυτήν του Θεού. Δυστυχώς, έχουμε χωριστεί από τον Θεό. Αν μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε πως η ψυχή μας είναι καλυμμένη από τον νου και το σώμα και να καταλάβουμε πως ο ρόλος του νου είναι να μας εμποδίζει να γνωρίσουμε την ψυχή μας, τότε θα μπορέσουμε να τον ακινητοποιήσουμε πιο εύκολα. Για τέλεια αυτοσυγκέντρωση πρέπει να φτάσουμε στην κατάσταση, όπου δεν υπάρχουν πια σκέψεις. Αν έχουμε σκέψεις, είτε καλές είτε κακές, είναι όλες κακές για μας, σε ό,τι αφορά στον διαλογισμό. Οι σκέψεις είναι σαν αλυσίδες. Οι σιδερένιες αλυσίδες είναι οι κακές σκέψεις. Αλλά, ακόμα και αν οι καλές σκέψεις είναι αλυσίδες από χρυσό, παραμένουν αλυσίδες. Λοιπόν και οι καλές σκέψεις είναι αποσπάσεις και δεν θα μας βοηθήσουν στη διαδικασία του διαλογισμού.

Για να μας βοηθήσει να φέρουμε την προσοχή μας στην εστία των ματιών και να ακινητοποιήσουμε τον νου, θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε οποιαδήποτε ονόματα του Θεού με τα οποία αισθανόμαστε άνετα. Ο νους είναι φοβερά αποσπαστικό στοιχείο και εμποδίζει την προσοχή να συγκεντρωθεί στην έδρα της ψυχής. Όμως, αν ο νους είναι απασχολημένος στην επανάληψη αυτών των ονομάτων, δεν μπορεί να αποσπάσει την προσοχή με σκέψεις. Ενώ κοιτάζουμε στο μέσο από ό,τι βρίσκεται μπροστά μας, επαναλαμβάνουμε τα ονόματα. Τα ονόματα πρέπει να επαναλαμβάνονται νοερά, με τη γλώσσα της σκέψης, όχι μεγαλόφωνα. Πρέπει να επαναλαμβάνονται αργά, κατά διαλείμματα, όχι γρήγορα το ένα μετά το άλλο. Θα πρέπει να υπάρχει μια μικρή παύση ανάμεσα στα ονόματα.